ക്യാമറയെ കുറിച്ചുള്ള പ്രവർത്തന പരിജ്ഞാനവും ഒരു നിശ്ചിത ഷൂട്ടിംഗ് സാഹചര്യത്തിനായി അതിന്റെ ഒപ്റ്റിക്കൽ ക്രമീകരണങ്ങൾ എന്താണെന്നും ഉള്ള അടിസ്ഥാനപരമായ അറിവും ഒരു ഫോട്ടോഗ്രാഫറെ നല്ല ചിത്രം എടുക്കുന്നതിലേക്ക് നയിക്കുന്നു.

ഫോട്ടോ എടുക്കുമ്പോഴെല്ലാം തിരശ്ശീലയ്ക്ക് പിന്നിൽ സംഭവിക്കുന്ന ലളിതമായ മെക്കാനിക്കൽ ഇലക്ട്രോണിക് പ്രക്രിയകളെക്കുറിച്ച് എന്താണെന്നും, വ്യത്യസ്ത ക്രമീകരണങ്ങൾ വ്യത്യസ്ത ഫോട്ടോകളിലേക്ക് നയിക്കുന്നതെന്താണെന്നും ഉള്ള അടിസ്ഥാനപരമായ വിശദാംശങ്ങൾ ഒരു ഫോട്ടോഗ്രാഫറെ ഉപകരണത്തെ കുറിച്ചുള്ള അറിവിലേയ്ക്ക് നയിക്കുന്നു.

എന്താണ് ക്യാമറ

1. ഡിജിറ്റൽ സിംഗിൾ ലെൻസ് റിഫ്ലെക്സ്
2. മിറർലെസ്സ് ക്യാമറ

ഡിജിറ്റൽ സിംഗിൾ ലെൻസ് റിഫ്ലെക്സ് (ഡിഎസ്എൽആർ)

മിറർലെസ്സ് ക്യാമറ

ഇലക്ട്രോണിക് വ്യൂഫൈൻഡറിലേക്ക് (ഇവിഎഫ്) ലെൻസില്‍ കാണുന്നതിന്‍റെ ഡിജിറ്റൽ പ്രിവ്യൂ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നതിനായി പരസ്പരം മാറ്റാവുന്ന ലെൻസുകളുള്ളതും സങ്കീർണ്ണമായ ഒപ്റ്റിക്കൽ വ്യൂഫൈൻഡറോ, ചലിക്കുന്ന കണ്ണാടിയോ (മിറർ), പെന്റാപ്രിസത്തിനോ പകരം ഡിജിറ്റൽ ഇമേജിംഗ് സെൻസർ ഉപയോഗിക്കുന്ന ക്യാമറ സമ്പ്രദായത്തെ മിറർലെസ്സ് ക്യാമറകൾ എന്നു വിളിക്കുന്നു. മിറർലെസ്സ് ക്യാമറകൾക്ക് പ്രകാശം പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നതിന് സങ്കീർണ്ണമായ ഒപ്റ്റിക്കൽ വ്യൂഫൈൻഡറോ മിററോ ആവശ്യമില്ല, പകരം, സെൻസർ എല്ലായ്പ്പോഴും പ്രകാശത്തിന് വിധേയമാണ്. ഡി‌എസ്‌എൽ‌ആർ ക്യാമറകളിൽ സാധാരണയായി കാണപ്പെടുന്ന മിറർ മെക്കാനിസത്തിന്റെ അഭാവം മിറർലെസ്സ് ക്യാമറയെ ഭാരം കുറഞ്ഞതും ഒതുക്കമുള്ളതുമാക്കുന്നു.

മിറർ ഇല്ലാത്തതിനാൽ ചിത്രത്തിന്റ തത്സമയ കാഴ്ച എൽസിഡി സ്ക്രീനിൽ അല്ലെങ്കിൽ ഒരു ഇലക്ട്രോണിക് വ്യൂഫൈൻഡർ വഴി പ്രദർശിപ്പിക്കുന്നു. ഇത് ഒരു മിനിയേച്ചർ എൽസിഡി അല്ലെങ്കിൽ ഒഎൽഇഡി മോണിറ്ററാണ്. ഒപ്റ്റിക്കൽ വ്യൂഫൈൻഡറിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി, ലൈവ് വ്യൂ ചിത്രത്തിന്റെ ഒരു ‘തത്സമയ’ പ്രിവ്യൂ നൽകുന്നു, ഈ പ്രിവ്യൂ കാണിക്കുന്നതുപോലെ തന്നെ, ഐഎസ്ഒ, അപ്പർച്ചർ, ഷട്ടർ സ്പീഡ് പോലുള്ള ക്രമീകരണങ്ങൾ നമ്മളുടെ അന്തിമ ചിത്രം എടുക്കുന്നതിന് മുമ്പായി എങ്ങനെ ബാധിക്കുമെന്ന് കാണാൻ നമ്മളെ പ്രാപ്തമാക്കുന്നു.

ഡിഎസ്എൽആർ ക്യാമറയും മിറർലെസ്സ് ക്യാമറയും തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം

1. ഡിഎസ്എൽആർ ക്യാമറകൾക്കുള്ളിൽ ഒരു റിഫ്ലെക്സ് മിറർ ഉള്ളതിനാൽ ഒപ്റ്റിക്കൽ വ്യൂഫൈൻഡറിലേക്ക് ചിത്രം പ്രദർശിപ്പിക്കുന്നു. റിഫ്ലെക്സ് മിറർ ഉയർത്തുമ്പോൾ മാത്രമാണ് പ്രകാശം സെൻസറിലേക്ക് പോകുന്നത്.
2. മിറർലെസ്സ് ക്യാമറയിൽ പ്രകാശം നേരിട്ട് ഇമേജ് സെൻസറിലേക്ക് പോകുന്നു, ഒപ്പം ചിത്രത്തിന്റെ പ്രിവ്യൂ പ്രദർശിപ്പിക്കുന്നതിന് ഒരു ഇലക്ട്രോണിക് വ്യൂഫൈൻഡർ അല്ലെങ്കിൽ എൽസിഡി മോണിറ്റർ ഉണ്ടാകും.
3. മിറർലെസ്സ് ക്യാമറയ്ക്ക് റിഫ്ലെക്സ് മിറർ അഥവാ കണ്ണാടി നീക്കം ചെയ്തതിനാൽ (ക്യാമറയുടെ വലുപ്പം കുറയുന്നു) ലെൻസ് മൗണ്ടിൽ നിന്ന് സെൻസറിലേക്കുള്ള ദൂരം (ഫ്ലേഞ്ച് ബാക്ക് ദൂരം) കുറവായിരിക്കും അതിനാൽ ഡിഎസ്എൽആർ ക്യാമറയെ അപേക്ഷിച്ച് വളരെ ചെറുതും ഭാരം കുറഞ്ഞതുമായിരിക്കും.
4. ഓരോ നിർമ്മാതാവിനും (നിക്കോൺ, ഒളിമ്പസ്, ഫ്യൂജി, സോണി, കാനൻ മുതലായവ) അവരുടേതായ ഫ്ലേഞ്ച് ബാക്ക് ദൂരം ഉണ്ട്. മിറർലെസ്സ് ക്യാമറയിലെ ലെൻസ് മൗണ്ടിൽ നിന്ന് സെൻസറിലേക്കുള്ള ദൂരത്തെ ലെൻസ് അഡാപ്റ്റർ ഉപോയാഗിച്ച് ദൂരം വർദ്ധിപ്പിച്ച് ഡിഎസ്എൽആർ ക്യാമറ ലെൻസുകൾ ഉപയോഗിക്കാം.
5. പരമ്പരാഗതമായി ഡി.എസ്‌.എൽ.ആർ ക്യാമറയുടെ ബോഡിയിൽ ഫേസ് ഡിറ്റെക്ഷൻ (Phase detection) ഓട്ടോഫോക്കസ് മൊഡ്യൂളുകൾ ഉപയോഗിക്കുന്നു, ഇത് വിഷയങ്ങളിൽ ഓട്ടോഫോക്കസിംഗും ട്രാക്കിംഗും വേഗത്തിലാക്കുന്നു. മിറർലെസ്സ് ക്യാമറകൾ സെൻസർ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള ഓട്ടോഫോക്കസിനെ ആശ്രയിക്കുന്നു, ഇത് ക്യാമറയുടെ സെൻസറിലെ പിക്‌സലുകൾ തമ്മിലുള്ള പരമാവധി വ്യത്യാസം വിശകലനം ചെയ്യുന്നു. അതായത് ദൃശ്യതീവ്രതക്ക് അനുസരിച്ച് ചിത്രത്തിലെ വിഷയത്തെ ഫോക്കസ് ചെയുന്നു.

ക്യാമറയും കാഴ്ചയും

ഒരു കലാകാരനെന്ന നിലയിൽ, എങ്ങനെ ഒരു വസ്തുവിനെ കാണാൻ കഴിയും?  എന്ന ചോദ്യത്തിന് എപ്പോഴെങ്കിലും ഉത്തരം നൽകാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടുണ്ടോ? 

കണ്ണിന്റെ പ്രവര്‍ത്തനം

ക്യാമറയുടെയും കണ്ണിന്റയും കാഴ്‌ച ഒപ്പിയെടുക്കുന്നത് ഒരേ രീതിയിലാണ്. കണ്ണിന്റ പ്രവർത്തനം അറിഞ്ഞാൽ ക്യാമറയുടെ പ്രവർത്തനം ഏളുപ്പമാണ്. ഒരു പ്രകാശകിരണം ഒരു വസ്തുവിൽ തട്ടി നമ്മളുടെ കണ്ണിലേക്ക് കുതിക്കുന്നു.  ഒരു വിഷയത്തിൽ തട്ടി പ്രതിഫലിക്കുന്ന പ്രകാശം  കണ്ണിന്റ മുൻഭാഗത്തുള്ള സ്പടിക തുല്യമായ കോർണിയ എന്ന സ്തരം കടന്ന്  മിഴിപടത്തിൽ എത്തുന്നു. കോർണിയ ഒരു ക്യാമറ    ലെന്‍സിന്റ് അതെ പ്രവര്‍ത്തനം ആണ് നടത്തുന്നത്.

കണ്ണിലെ കോർണിയയ്ക്ക് പിന്നിൽ പരന്നതും വൃത്താകൃതിയിലുള്ള ഒരു ചര്‍മ്മം ആണ് ഐറിസ്. ലെൻസിലേക്കുള്ള വാതിലാണ് ഐറിസ്. ഐറിസ് കണ്ണിലേക്ക് പ്രവേശിക്കുന്ന പ്രകാശത്തിന്റെ അളവ് എന്തായിരിക്കണമെന്ന് തീരുമാനിക്കുന്നു. ഐറിസിന്റ മധ്യഭാഗത്ത് വൃത്താകൃതിയില്‍ ദ്വാരമായി കാണുന്നതാണ് കൃഷ്‌ണമണി. കൃഷ്‌ണമണിക്ക് ഉള്ളില്‍ കുടി പ്രകാശകിരണങ്ങളെ കണ്ണിന്റെ പുറകിലേയ്ക്ക് കടത്തി വിടുന്നു.

പ്രകാശതീവ്രത കുടുമ്പോള്‍ ഐറിസ് തന്റ യവനിക വിടർത്തി ലെൻസിലേക്കുള്ള ദ്വാരം (കൃഷ്‌ണമണി) ചെറുതാക്കുന്നു. മങ്ങിയ പ്രകാശത്തില്‍ യവനിക ചുരുക്കി ദ്വാരം (കൃഷ്‌ണമണി)  വലുതാക്കി കൂടുതൽ പ്രകാശത്തെ കടത്തിവിടുന്നു. അതുകൊണ്ടാണ് നല്ലപ്രകാശമുള്ള മുറ്റത്തുനിന്നും വെളിച്ചം കുറഞ്ഞ മുറിയിലേക്കു പ്രവേശിക്കുമ്പോൾ അല്പനേരത്തേക്കു കാഴ്ച മങ്ങുന്നത്. സമാനമായ രീതിയിലാണ് ക്യാമറയില്‍ അപ്പര്ച്ചറും പ്രവർത്തിക്കുന്നത്.

പ്രകാശരശ്മികൾ ലെൻസിലൂടെ കണ്ണിന്റ പിന്നിലുള്ള ദൃഷ്ടിപടലത്തിൽ വിഷയത്തിന്റ പ്രതിബിബം തലതിരിഞ്ഞു രൂപപ്പെടുന്നു. ദൃഷ്ടിപടലത്തിലുള്ള അനേകം ലക്ഷം നാഡികൾ ഇതിനെ തലച്ചോറിലെത്തിക്കുകയും തലച്ചോർ  അതിനെ വിശകലനം ചെയ്യ്ത് ശരിയായ വലുപ്പത്തിലും നിറത്തിലും നമുക്ക്‌ മനസിലാക്കിത്തരുന്നു. 

ദൃഷ്ടിപടലത്തിൽ പതിക്കുന്ന പ്രതിബിബം വിശകലനം ചെയ്യാനായി തലച്ചോർ കാൽ  സെക്കൻറ്റോളം സമയം എടുക്കുന്നുണ്ടത്ര. രണ്ടു കണ്ണുകളിലായ് വസ്തുക്കളുടെ രണ്ടു പ്രതിബിബം ഉണ്ടാകുന്നുണ്ട്  എങ്കിലും അവയെ കൂട്ടിച്ചേർത്ത് ഒന്നായി അനുഭവപ്പെടുത്തുന്നതും തലച്ചോർത്തന്നെയാണ് .     

കണ്ണിന്റ ദൃഷ്ടിപടലത്തിൽ ലക്ഷക്കണക്കിന് പ്രകാശഗ്രാഹികളുണ്ട്. ഇവ രണ്ടു തരത്തിലുണ്ട്, ഒന്ന് വസ്തുക്കളെ കറുപ്പും വെളുപ്പുമായി കാണാൻ സഹായിക്കുന്ന റോഡുകോശങ്ങൾ. ഈ കോശങ്ങളാണ് മങ്ങിയ വെളിച്ചത്തിൽ കാണാൻ സഹായിക്കുന്നത്. രണ്ടാമത്തെ കോശങ്ങളായ കോൺ കോശങ്ങൾ നിറങ്ങൾ കാണുന്നതിനും, നല്ല പ്രകാശമുള്ളപ്പോൾ കാണുന്നതിനും സഹായിക്കുന്നു.

ദൈവം കണ്ണുകളും മനുഷ്യൻ ക്യാമറകളും സൃഷ്ടിച്ചു.

വിഷയവും പ്രകാശവും

ഒരു പ്രകാശം ഇല്ലാത്ത മുറിയിൽ ആണ് നിങ്ങൾ നിൽക്കുന്നത് എന്ന് സങ്കൽപ്പിക്കുക. നിങ്ങൾ നിൽക്കുന്ന മുറിക്ക് ജനാലകളോ വാതിലുകളോ ലൈറ്റുകളോ ഒന്നും തന്നെ  ഇല്ലെങ്കില്‍ മുറിയിലുള്ള  എന്തെങ്കിലും വസ്തുക്കളെ കാണാൻ കാഴിയുമോ?

ഫ്ലാഷ്ലൈറ്റില്‍ നിന്നുള്ള പ്രകാശം

ഒരു വിഷയം എങ്ങനെ കാണുന്നു

ശരിയാണ്, വെളിച്ചമില്ലാത്തതിനാൽ  ഒന്നും കാണാൻ കഴിയില്ല. നമ്മളുടെ കൈയിൽ ഇരിക്കുന്ന മൊബൈൽ ഫ്ലാഷ് ഓണക്കുക. ഫ്ലാഷ്ലൈറ്റിൽ നിന്നുള്ള പ്രകാശം ഒരു നേർരേഖയിൽ നീങ്ങുന്നു. ആ പ്രകാശകിരണം ഒരു വസ്തുവിൽ തട്ടി തിരിച്ച്  നമ്മളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് എത്തുന്നു. ഇങ്ങനെ മുറിക്കുള്ളിലുള്ള  വസ്തു  എന്താണെന്ന് കാണാൻ നമ്മളെ അനുവദിക്കുന്നു.

പ്രകാശങ്ങൾ എല്ലാം  ഫ്ലാഷ്ലൈറ്റ് പോലെ നേർരേഖയിൽ സഞ്ചരിക്കുന്നു. പ്രകാശം വസ്തുക്കളിൽ തട്ടി പ്രതിഫലിക്കുന്നതുകൊണ്ടാണ്  ക്യാമറയ്ക്ക് ചിത്രങ്ങൾ പകർത്താൻ  കഴിയുന്നത്. 

പ്രകാശം ഒരു വസ്തുവിൽ തട്ടി പ്രതിഫലിക്കുമ്പോൾ, അത് വീണ്ടും  നേർരേഖയിൽ സഞ്ചരിക്കുന്നത് തുടരുന്നു. പക്ഷേ അത് വരുന്ന അതേ കോണിൽ അത് തിരികെ കുതിക്കുന്നു. അതിനർത്ഥം പ്രകാശകിരണങ്ങൾ എല്ലായിടത്തും എല്ലാതരം വ്യത്യസ്ത ദിശകളിലേക്കും കുതിക്കുന്നു.

മോസി എന്ന ചൈനീസ് തത്ത്വചിന്തകൻ  തൻറെ  പഠനകാലത്ത്, ഇരുണ്ട മുറിയുടെ ചുവരുകളിൽ ചെറിയ  ദ്വാരത്തിലൂടെ  വെളിച്ചം  മുറിയിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചപ്പോൾ  അത് സൃഷ്ടിച്ച രീതി അദ്ദേഹത്തെ ക്യാമറ അബ്സ്ക്യുറ എന്ന  ആശയത്തിലേയ്ക്ക്  നയിച്ചു.  

പിന്ഹോള്‍ ക്യാമറ

പ്രകാശം നേർരേഖയിൽ നീങ്ങുന്നതിന്റെ ഫലമായി ക്യാമറ ഒബ്‌സ്ക്യൂറയിൽ നിന്നുള്ള  ചിത്രം തലകീഴായും ഇടത്തുനിന്ന് വലത്തോട്ടും തിരിയുന്നതായി അദ്ദേഹം ശ്രദ്ധിച്ചു. “പൂട്ടിയിട്ടിരിക്കുന്ന നിധി മുറി.” എന്നാണ്  ക്യാമറയെ അദ്ദേഹം വിളിച്ചത്. 

ഉപരിതലത്തിലെ ഒരു ദ്വാരത്തിന്റെ വശത്ത് നിന്ന്  ചിത്രം മറുവശത്തെ  പ്രദര്‍ശനത്തിനുള്ള  പ്രതലത്തിൽ   പ്രദർശിപ്പിക്കാൻ കഴിയും എന്ന് പതിനൊന്നാം നൂറ്റാണ്ടിൽ   അൽഹാസെൻ കണ്ടെത്തി. ജർമ്മൻ ജ്യോതിശാസ്ത്രജ്ഞനായ ജോഹന്നാസ് കെപ്ലർ (Johann Kepler) 1604-ൽ ചരിത്രത്തിൽ ആദ്യമായി “ക്യാമറ ഒബ്സ്ക്യുറ” എന്ന പദം ഉപയോഗിച്ചു.

യഥാർത്ഥ ഫോട്ടോഗ്രാഫിക്ക് വളരെ മുമ്പുതന്നെ ഇതുപോലുള്ള ആശയങ്ങളും ഉപകരണങ്ങളും                                                        നിലവിലുണ്ടെങ്കിലും, ഫോട്ടോഗ്രാഫി ജനിച്ച ആ മുറിയുടെ പുറകിൽ വെളിച്ചത്തോട് സംവേദനക്ഷമതയുള്ള വസ്തുക്കൾ സ്ഥാപിക്കാൻ ജോസഫ് നിക്കോഫോർ നിപ്പസ് തീരുമാനിക്കുന്നത് വരെ ആയിരുന്നില്ല. ഫോട്ടോഗ്രാഫിയുടെ ചരിത്രത്തിലൂടെ ഗ്ലാസ് മുതൽ കടലാസ് വരെയുള്ള വസ്തുക്കളാൽ നിർമ്മിച്ച മെറ്റീരിയലിൽ പ്രകാശം തട്ടിയപ്പോൾ, രാസവസ്തുക്കൾ പ്രകാശത്തോട് പ്രതികരിക്കുകയും ഉപരിതലത്തിൽ ഒരു ചിത്രം പതിക്കുകയും ചെയ്യുമെന്ന് കണ്ടെത്തി.    

ലൈറ്റ് സെൻസിറ്റീവ് മെറ്റീരിയലുകൾ ഉപയോഗിച്ചാണ് ഫിലിം നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്നത്. ലെസിൽ നിന്നുള്ള പ്രകാശം ഉപയോഗിച്ച് വിഷയത്തെ  പകർത്തി  അവയിൽ നിന്ന് വരുന്ന  പ്രകാശത്തിന്റ  വിശദാംശങ്ങൾ ഫിലിം റോളിൽ  പകർത്തി.  ഇരുണ്ട മുറിയിൽ വെളിച്ചം തുറന്നുകാട്ടി ഫിലിമിനെ കെമിക്കൽ ഉപയോഗിച്ച് കഴുകി ചിത്രങ്ങൾ സൃഷ്ട്ടിച്ചു.

“നിങ്ങൾ ബട്ടൺ അമർത്തുക, ഞങ്ങൾ ബാക്കിയുള്ളവ ചെയ്യുന്നു” എന്ന ജോർജ്ജ് ഈസ്റ്റ്മാന്റ   ആദ്യത്തെ ക്യാമറയായ കൊഡാക് ബ്രൗണി മുതൽ മിറാർലെസ്സ് ക്യാമറ വരെയുള്ള പുതിയ പുതിയ  കണ്ടുപിടുത്തങ്ങൾ ക്യാമറയെ  മുന്നോട്ട് നയിക്കുന്നു.

ഡി. എസ്. എല്‍. ആര്‍ ക്യാമറയുടെ പ്രവർത്തനം

ഒരു വിഷയത്തിൽ അഥവാ വസ്തുവിൽ തട്ടി പ്രതിഫലിക്കുന്ന പ്രകാശരശ്മികൾ ലെൻസിലൂടെ കടന്ന് കണ്ണാടിയിൽ തട്ടി മേൽക്കുര പോലെയുള്ള പ്രിസത്തിലൂടെ (പെന്റാപ്രിസം) കടന്ന് വ്യൂ ഫൈൻഡറിലൂടെ ചിത്രം എങ്ങനെയിരിക്കുമെന്ന് ഫോട്ടോഗ്രാഫറിന് കാണാൻ സാധിക്കുന്നു.

ചിത്രം എടുക്കാൻ വേണ്ടി ബട്ടൺ അമർത്തുമ്പോൾ, സെൻസറിലേക്ക് വെളിച്ചം കടക്കാൻ അനുവദിക്കുന്നതിന് കണ്ണാടി ഉയരുന്നു. അതുകൊണ്ടാണ് ഫോട്ടോകൾ എടുക്കുമ്പോൾ ചുരുങ്ങിയ സമയത്തേക്ക് വ്യൂഫൈൻഡർ ഇരുണ്ടിരിക്കുന്നത്.

ഡി.എസ്.എല്‍.എര്‍.ക്യാമറയുടെ പ്രവര്‍ത്തനം

ക്യാമറയുടെ ഘടന

ക്യാമറയിൽ ഒരു ലെൻസ് ഉപയോഗിച്ച് ഫോക്കസ് ചെയ്യാനും ഫോട്ടോ എടുക്കാനും അതുപോലെ ഒപ്റ്റിക്കൽ വ്യൂഫൈൻഡറിന്റെ അകത്തേക്കു വരുന്ന പ്രകാശം കണ്ണാടി ഉപയോഗിച്ച് വിഭജിക്കുകയോ, പ്രതിഫലിപ്പിക്കുയോ ചെയ്യുന്ന സമ്പ്രദായത്തെയാണ് ഡിജിറ്റൽ സിംഗിൾ ലെൻസ് റിഫ്ലെക്സ് (ഡിഎസ്എൽആർ) എന്നു വിളിക്കുന്നത്.

കണ്ണാടി മുകളിലേക്ക് ഉയർന്നു കഴിഞ്ഞാൽ ഒരു ചെറിയ വാതിൽ മുകളിൽ നിന്ന് താഴേക്ക് സെൻസറിനെ തുറന്നുകാട്ടുന്നു. അതിനുശേഷം മറ്റൊരു വാതിൽ താഴേക്ക് വീഴുകയും സെൻസറിനെ മുഴുവൻ മൂടുകയും ചെയ്യുന്നു.

ഷട്ടർ വേഗതയുടെ (Shutter Speed)  ദൈർഘ്യം അനുസരിച്ച് ഈ പ്രക്രിയയുടെ  സമയത്തിൽ വ്യത്യാസപ്പെടുന്നു.  ക്യാമറ സെൻസർ ഒരു സമയത്തും പൂർണ്ണമായും ദൃശ്യമാകില്ല. രണ്ടാമത്തെ വാതിൽ അടച്ചതിനുശേഷം കണ്ണാടി വീണ്ടും തിരികെ സ്ഥലത്തേക്ക് വീഴുന്നു. വാതിലുകൾ  അവയുടെ യഥാർത്ഥ സ്ഥാനങ്ങളിലേക്ക് പുന.സജ്ജമാക്കുന്നു.

ഷട്ടറിന്റ  വേഗതയെ  നിയന്ത്രിച്ചു പ്രകാശഗ്രഹണ ശേഷിയുള്ള പ്രതലത്തിലേക്കു വിഷയത്തിന്റ പ്രതിബിബം തലതിരിഞ്ഞു രൂപപ്പെടുന്നു. ഇങ്ങനെ പ്രതിഫലിക്കുന്ന പ്രകാശഗ്രഹണ ശേഷിയുള്ള പ്രതലം അഥവാ സെൻസർ ഫോട്ടോണുകളെ ഇലക്ട്രോൺ ആക്കി മാറ്റുന്നു. കണ്ണാടി മുകളിലേക്ക് ഉയർന്നത്  മുതൽ താഴുന്നത് വരെയുള്ള ഈ മുഴുവൻ പ്രക്രിയയും ഒരു ആക്റ്റിവേഷൻ എന്നറിയപ്പെടുന്നു. ഒരു സാധാരണ ഡി‌എസ്‌എൽ‌ആറിന് അതിന്റെ ജീവിതകാലത്ത് ഒരു ലക്ഷത്തിലധികം ആക്റ്റിവേഷനുകളെ നേരിടാൻ കഴിയും.

ഡി.എസ്.എല്‍.ആര്‍.മിറര്‍

പെന്റാപ്രിസം

പെന്റാപ്രിസത്തെ സാധാരണയായി രണ്ടായി തിരിക്കാം

1. സാധാരണ പെന്റാപ്രിസം
2. മേൽക്കൂര (റൂഫ്) പെന്റാപ്രിസo

ഒരു സാധാരണ പ്രിസത്തിൽ, പ്രകാശത്തിന് ഒരു വശത്ത് പ്രവേശിക്കാൻ കഴിയും, പക്ഷേ ഒടുവിൽ മറ്റൊരു വശത്ത് പ്രിസത്തിൽ നിന്ന് പുറത്തുകടക്കുന്നു. പ്രതിഫലിക്കുന്ന പ്രിസത്തിൽ, പ്രകാശം പുറത്തുകടക്കാൻ അനുവദിക്കില്ല, അതിനാൽ അത് പ്രിസത്തിനുള്ളിൽ വ്യതിചലിക്കുന്നു.

ഒരു ഡി‌എസ്‌എൽ‌ആർ ക്യാമറയുടെ മൂല്യത്തെ ആശ്രയിച്ച്, അവയുടെ മേൽക്കൂര പെന്റാപ്രിസങ്ങൾ വ്യത്യസ്ത ഡിസൈനുകളിൽ വരുന്നു. മിക്ക എൻ‌ട്രി ലെവൽ‌ ഡി‌എസ്‌എൽ‌ആറുകളിലും പെന്റമിററുകൾ‌ പെന്റാപ്രിസത്തിന്റെ ആകൃതിയിലുള്ള ഒരു പൊള്ളയായ അവസ്ഥയാണ്. പെന്റമിററുകളുടെ പ്രയോജനം അവ ഭാരം കുറഞ്ഞതും വിലകുറഞ്ഞതുമാണ്. പ്രോ-ലെവൽ ഡി‌എസ്‌എൽ‌ആറുകളും പ്രത്യേകമായി പൂശിയ പ്രതലങ്ങളുള്ള എല്ലാ ഗ്ലാസ് രൂപകൽപ്പനയിലും പെന്റാപ്രിസങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കുന്നു. ഡി. എസ്. എല്‍. ആറുകളിൽ വ്യത്യസ്ത വ്യൂഫൈൻഡർ കവറേജ് അനുപാതങ്ങളുണ്ട്.

മിറർലെസ്സ് ക്യാമറ

ഒരു റിഫ്ലെക്സ് മിറർ ഇല്ലാതെ ലെന്‍സിലുടെ പ്രവേശിക്കുന്ന പ്രകാശം അപ്പര്‍ച്ചറിലുടെ കടന്ന് നേരിട്ട് ഡിജിറ്റൽ സെൻസറിലേക്ക് കടന്നുപോകുന്നു. ഇങ്ങനെ പിടിച്ചെടുക്കുന്ന ഡിജിറ്റൽ വിവരങ്ങൾ ഇലക്ട്രോണിക് വ്യൂഫൈൻഡറിലേക്കോ എൽസിഡി സ്ക്രീനിലേക്കോ കൈമാറുന്നു. ഇത് ചിത്രങ്ങള്‍ പകര്‍ത്തുന്നതിന് മുമ്പായി പ്രിവ്യൂ ചെയ്യാനും, ക്രമീകരണങ്ങൾ നടത്താനും അനുവദിക്കുന്നു. ചിത്രം പകര്‍ത്തുന്നതിനായി ബട്ടണ്‍ അമര്‍ത്തുമ്പോള്‍ വെളിച്ചം പ്രവേശിച്ച് കൊണ്ടിരുന്ന വാതിൽ (ഷട്ടര്‍) താഴേക്ക് നീങ്ങും. അതിനുശേഷം സെൻസർ മറയ്ക്കാൻ മറ്റൊരു വാതിൽ (ഷട്ടര്‍) താഴേക്ക് നീങ്ങും.

സെൻസർ എക്‌സ്‌പോഷർ നിർത്തുകയും വാതിലുകൾ (ഷട്ടര്‍) പുന.സജ്ജമാക്കുകയും ചെയ്യും. ഇങ്ങനെ ഷട്ടറിന്‍റെ വേഗതയെ നിയന്ത്രിച്ചു പ്രകാശഗ്രഹണ ശേഷിയുള്ള പ്രതലത്തിലേക്കു വിഷയത്തിന്റ പ്രതിബിബം തലതിരിഞ്ഞു രൂപപ്പെടുന്നു. ഇങ്ങനെ പ്രതിഫലിക്കുന്ന പ്രകാശഗ്രഹണ ശേഷിയുള്ള പ്രതലം അഥവാ സെൻസർ ഫോട്ടോണുകളെ ഇലക്ട്രോൺ ആക്കി മാറ്റുന്നു.

സങ്കീർണ്ണമായ ഒപ്റ്റിക്കൽ വ്യൂഫൈൻഡറോ, ചലിക്കുന്ന കണ്ണാടിയോ (മിറർ), പെന്റാപ്രിസമോ ഡിജിറ്റൽ സിംഗിൾ ലെൻസ് റിഫ്ലെക്സ് ക്യാമറയെ അപേക്ഷിച്ച് മിറർലെസ്സ് ക്യാമറകളിൽ ഇല്ല. മിറർലെസ്സ് ക്യാമറയില്‍ പരമ്പരാഗതമായ ഓട്ടോഫോക്കസ് മൊഡ്യൂൾ സെൻസർ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള ഓട്ടോഫോക്കസിന് പകരം ഇമേജ് സെന്‍സര്‍ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള ഓട്ടോഫോക്കസിനെ ആശ്രയിക്കുന്നു.